پیشنهادی به رئیس جمهور منتخب - تفطن

شما در پی تشکیل دولتی قوی هستید که با کشور های قدرتمند مواجهه مناسب تری داشته باشد و تن به قرارداد های ضعیف ندهد و باعث عزت و سربلندی کشور شود. حتما می دانید که سیاست گذاری ها و بوروکراسی که توزیع منابع در ایران را بر عهده دارد، نابرابری های عمیقی ایجاد کرده است و بیشتر مردم احساس ناعدالتی می کنند.

بیشترا احساس می کنند شایسته تر از شرایط فعلی هستند؛ به همین دلیل شاهد فوران مطالبات عدالت خواهانه در جامعه هستیم؛ در حالی که هیچ چارچوب و دورنمای مشخصی برای کاستن از نابرابری های موجود وجود ندارد. مبارزه با فساد و نابرابری و تشکیل دولت قوی از رهگذر توسعه جامعه مدنی قدرتمند و توسعه نهاد ها و اصول دموکراتیک ممکن می شود.

ساماندهی مناسب جامعه در گرو دولت قوی و هم زمان جامعه مدنی قدرتمند است. ما نیازمند جامعه مدنی قوی هم زمان با دولت قوی هستیم. در شرایط فعلی جامعه مدنی قوی برای ساماندهی جامعه اهمیت اساسی دارد. داستان موفقیت و شکست های کشور در شرایط هم افزایی یا عدم هم افزایی میان جامعه مدنی، دولت و اقتصاد باید درک شود.

هیچ فرمول جادویی برای غلبه بر مسائل در کشور وجود ندارد جز ارتباط پویا بین جامعه مدنی، دولت و اقتصاد. ارتباط و تعامل بین دولت و بازار بدون حضور فعال جامعه مدنی به ثروتمند شدن بخشی از نخبگان بوروکرات و بازاری می انجامد و گروه هایی از مردم که به قدرت دولتی دسترسی ندارند، بیشترین زیان را متحمل می شوند.

نکته مهم این است که ارائه خدمات اجتماعی و رفاهی با ساز و کار بوروکراسی چند مشکل عمده ایجاد می کند؛ اول اینکه بوروکراسی دولتی را بزرگ تر می کند. دوم اینکه شاهد نابرابری بوروکرات محور خواهیم بود که در حال حاضر هم وجود دارد. سوم اینکه ارائه خدمات بر اساس این سازو کار فساد اداری و اقتصادی را بیشتر می کند. در ایران مسئله بوروکراسی دولتی مسئله اساسی شده است.

به گونه ای که هرگونه ساز و کاری برای سازماندهی امور و ارائه خدمات فقط بر اساس بوروکراسی، قانونی و موجه شناخته می شود و سایر ساز و کار ها طرد می شود. علاوه بر این، بوروکراسی در ایران حک شده در جامعه مدنی نیست؛ به همین دلیل نه تن ها کارکرد مناسب ندارد؛ بلکه ضد اهدافی که برایش در نظر گرفته شده، عمل می کند و عملا در راستای خدمت به انسان قرار ندارد؛ بلکه وسیله ای برای سلطه بر انسان به تعداد می آید.

مسئله بوروکراسی روز به روز چالش های بیشتری در جامعه ایجاد می کند از جمله: 1. نابرابری در دسترسی به خدمات را تشدید کرده است 2. شکل گیری قشر بوروکرات که منافع و منابع را توزیع می کند و قدرت دولت را در جهت منافع خود به کار می گیرد. راه مقابله با نابرابری بوروکرات محور، بازار آزادی که برخی متفکران ایرانی دنبال می کنند، نیست؛ چون این سازو کار همه چیز را کالایی می کند و جامعه و محیط زیست را تباه می کند. پس نمی توان جامعه را بر اساس دولت گرایی و بازارگرایی ساماندهی کرد.

اداره کردن و مدیریت دولتی مطالبات گروه های مختلف اجتماعی ناممکن است. دولت ایران در شرایط کنونی درمانده از پاسخ به مطالبات جامعه مدنی است. تضاد درون شرکت ها بین کار و سرمایه به بیرون کشیده شده است و کارگران دولت را مقصر می دانند. دولت نمی تواند جامعه مدنی برنامه ریزی شده ایجاد کند.

باید اجازه داد جامعه مدنی از تعامل با دولت نوآوری هایی برای برون رفت از معضلات به دست دهد. دولت گرا ها علاج همه مسائل را در توسعه نقش دولت می دانند که نتیجه آن بوروکراتیزه شدن جامعه است. خلاصه اینکه پیشرفت و عدالت در سایه دولت گرایی و بازارگرایی نیست. برای تحقق اهدافتان، از جامعه مدنی کمک بگیرید. در کشور های پیشرفته جامعه مدنی در راستای تدارک خدمات رفاهی برای نوسازی جامعه و اقتصاد به کار گرفته می شود که وظیفه ارائه خدمات اجتماعی به جمعیت خود را بر عهده دارد.

آقای رئیس جمهور جامعه مدنی نوآور و انعطاف پذیر است و در مقابل بوروکراسی غیر منعطف، خشک، پیر و قدیمی راه حل بهتری است. جامعه مدنی دارای کارکرد های اقتصادی و اجتماعی است که می تواند در راستای کاهش بحران ها و ساماندهی مجدد جامعه عمل کند. اجازه دهید گروه های مختلف جامعه مدنی راه حل های خود را برای برون رفت از چالش ها ارائه کنند و در پی یک راهبرد برای حل چالش ها و ایجاد تحول نباشید.

مهم ترین ضعف دولت های بعد از انقلاب اسلامی این بوده است که بدون توجه به جامعه متکثر ایران یک راهبرد را برای ساماندهی امور در پیش گرفتند. عدالت طلبی با دولت گرایی و بازار گرایی در تناقض است. در این حالت تعادل به نفع جامعه مدنی است.

دولت بدون ارتباط مناسب با جامعه مدنی کارکرد مؤثری نخواهد داشت و قادر به ساماندهی و ثبات اقتصادی نیست. در ارتباط و تعامل بین دولت و جامعه مدنی است که تحول ایجاد می شود. نام این رویکرد تازه را آرایش مناسب بین جامعه مدنی، دولت و اقتصاد گذاشته ام. در آرایش و ارتباط مناسب بین جامعه مدنی و دولت فساد اقتصادی و اداری کم می شود.

جامعه مدنی قوی اجازه فساد نمی دهد. در ارتباط مناسب بین این دو است که مسائلی مانند شکاف نسل ها، فاصله میان ارزش های عمومی و رسمی کم می شود و فضای مجازی خطر بزرگی تلقی نمی شود. در آرایش و ارتباط مناسب بین جامعه مدنی و دولت بی اعتمادی از بین می رود.

با حک شدن دولت در جامعه مدنی می توان برای محیط زیست تدبیر کرد و توافق عمومی و همبستگی اجتماعی به وجود آورد. در آرایش مناسب بین جامعه و دولت شفافیت و آزادی توسعه پیدا می کند. پیشنهاد می کنم وظیفه اصلی همکاران تان را اندیشیدن به آرایش مناسب بین جامعه مدنی، دولت و اقتصاد، که مهم ترین نیاز امروز جامعه ایران است، تعریف کنید. لطفا به دام دولت گرایی یا بازار گرایی نیفتید و برای ساماندهی جامعه از دیدگاه آرایش مناسب بین جامعه مدنی، دولت و بازار بهره ببرید.