آشنایی با تاریخچه شهر پکن - تفطن

در سال 1938، پکن به اشغال ختایی‌ها درآمد و به عنوان پایتخت سلسله لیائو ، انتخاب شد. مغول‌ها شهر پکن را در سال 1215 فتح کردند. از سال 1264 پکن به عنوان پایتخت چین متحد، تحت حکومت قوبلای قاآن شناخته شد. نیروهای فاتح مغول او، نام شهر را به پایتخت بزرگ تغییر دادند. از این زمان به بعد، نسل‌های بعد از او، امپراتوری را از شمال کشور و منطقه‌ای نزدیک به مغولستان، حکومت کردند. در این دوره زمانی، دیوارهای شهر گسترش پیدا کردند و کاخ‌ها و معابد بسیاری را ساختند.

پس از سقوط سلسله مغولی یوان در سال 1368، پایتخت به طور رسمی به نانجینگ انتقال پیدا کرد. در سال 1403، سومین امپراتور سلسله مینگ، ژودی، مشهور به امپراتور یونگل، پایتخت را به پکن تحویل داد و نام آن را به پکن تغییر داد. زمان حکومت سلسله مینگ، دوران طلایی پکن بود و شهر ممنوعه، معبد بهشت و بسیاری دیگر از نقاط دیدنی پکن، در این دوره زمانی ساخته شدند. این پایتخت به شهری بزرگ و مرکز دینی و فرهنگی آسیا تبدیل گردید. 

در سال 1644، مانچوس سلسله مینگ را شکست داد و آخرین سلسله امپراتوری چین، یعنی کینگ را تأسیس نمود. با وجود تغییر فضای سیاسی کشور چین، همچنان به عنوان پایتخت باقی ماند. خانواده امپراتوری مانچوس به شهر ممنوعه نقل مکان نمود. این سلسله، کاخ‌های تابستانی و زمستانی را ساخت. این یک عقب نشینی برای خانواده سلطنتی و اطرافیان آن به حساب به شمار می‌رود. در قرن 19، کشورهای غربی، سفارتی خارجی در کیانمن در جنوب شهر ممنوعه تأسیس نمودند. 

سلسله کینگ در سال 1911 از بین رفت. در سال‌های ابتدایی جمهوری کشور چین، پکن تحت حمله جنگ سالاران بود. متعاقب اردوکشی‌ها به شمال، کومینتانگ پایتخت را در سال 1938 به نانجینگ منتقل نمود و نام پکن را به بیپینگ تغییر داد و اعلام کرد که پکن دیگر پایتخت این کشور نمی‌باشد. اما پکن همچنان در دوران حکومت جمهوری کشور چین، به عنوان مرکز آموزشی و فرهنگی چین به شمار می‌رفت. وقتی که کومینتانگ در سال 1949 از کمونیست‌ها را شکست داد، دولت جدید اعلام نمود که این کشور، جمهوری خلق چین می‌باشد و پکن را به عنوان پایتخت آن قرار داد. با دانستن قیمت تور چین برای بازدید از جاذبه‌های تاریخی شهر پکن به سفر بروید.