جراحان بیضه یک برادر را به برادر دوقلویش پیوند زدند - تفطن

از سفر با تور سریلانکا به یکی از زیباترین کشورهای آسیایی سفر کنید و از شهرهای زیبای کلمبو و بنتوتا دیدن کنید.

به گزارش خبرنگاران به نقل از نیویورک تایمز، دکتر دیکن کو، استاد جراحی پیوند و بیماری های مجاری ادرار از دانشکده پزشکی دانشگاه تافت در بوستون که برای یاری به انجام این جراحی به بلگراد پایتخت صربستان سفر نموده بود، گفت: این جراحی با هدف ایجاد کردن سطح پایدارتر هورمون جنسی تستوسترون در این مرد (نسبت به تزریق خارجی تستوسترون)، طبیعی تر کردن ظاهر دستگاه تناسلی او و دادن امکان بچه دار شدن به او انجام شد.

این عمل سومین مورد شناخته شده پیوندی از این نوع است. دو مورد نخست پیوند بیضه 40 سال پیش در سنت لوئیس آمریکا در یک جفت دوقلوهای همسان انجام شد. در هرکدام از این جفت دوقلوها یک نفر فاقد بیضه بود.

فقدان بیضه یک عارضه بسیار نادر است، اما پزشکان می گویند این جراحی ممکن است کاربردهای گسترده تری در افراد تراجنسیتی، قربانیان حوادث، سربازان مجروح و بیماران دارای سرطان داشته باشد.

البته این عمل پرسش هایی درباره اخلاقیات پیوند برمی انگیزد، چراکه در این نوع پیوند برای نجات زندگی فرد نیست و از طرف دیگر این امکان وجود دارد که زمانی گیرنده های پیوند بیضه دارای بچه هایی شوند که پدر واقعی زیست شناختی شان نیستند و در واقع از اسپرم فرد اهدانماینده بیضه به وجود آمده اند.

این جراحی در کلینیک دانشگاهی بچه ها در تریسووا، بخشی از بلگراد انجام شد. به گفته پزشکان دو برادر صرب پس از عمل حال خوبی دارند و گیرنده پیوند اکنون میزان طبیعی تستوسترون در خونش دارد.

این دو برادر که در یک اتاق مشترک بیمارستان بستری هستند، خواسته اند نامشان افشا نگردد و خبرنگاران با آن ها مصاحبه ننمایند.

ازآنجایی که بیماران دوقلوهای یکسان هستند و ساختار ژنتیکی مشابهی دارند، نگرانی ازلحاظ رد پیوند وجود ندارد، بنابراین برادر گیرنده پیوند لازم نیست داروهای مهارنماینده ایمنی که اغلب بیماران پیوند شده لازم دارند، دریافت کند.

• چالش های عمل پیوند بیضه

جراحان در دو اتاق عمل متصل به هم به طور هم زمان عمل جراحی روی دو برادر را انجم دادند. این عمل از این لحاظ مشکل بود که در جریان آن باید دو شریان و دو ورید که قطری که کمتری از 2 میلی متر داشتند، بخیه زده و متصل می شدند.

دکتر برانکو بوجوویک، متخصص جراحی میکروسکوپی در دانشکده پزشکی هاروارد که جزو گروه جراحی در بلگراد بود، می گوید: هنگامی که بیضه را از بدن اهدانماینده خارج می کنید، باید به سرعت آن را در بدن اهدانماینده پیوند کنید. جریان خون این بیضه باید در طول دو تا چهار ساعت دوباره برقرار گردد و دوباره به کار بیفتد. بیضه بدون جریان خون فقط برای چهار تا شش ساعت زنده می ماند.

به گفته او متصل کردن هر یک از چهار رگ بیضه 30 تا 60 دقیقه طول می کشد؛ اما این جراحان توانستند این اتصال رگ ها را در کمتر از دو ساعت به سرانجام برسانند.

جراحان نتوانستند ساختاری به نام مجرای منی بر (واز دفرانس) را اسپرم را از بیضه ها خارج می نماید، در بدن گیرنده متصل نمایند. علت این بود که آنان نتوانستند بافت لازم در بدن گیرنده برای اتصال این مجرا پیدا نمایند؛ بنابراین برادر گیرنده پیوند فعلاً نمی تواند به شیوه معمول بچه دار گردد.

ممکن است بتوان اتصال مجرای منی بر را در عمل دیگری انجام داد؛ اما اگر این عمل ممکن نباشد، برای بچه دار شدن برادر گیرنده پیوند، یا باید اسپرم را از بیضه پیوندی استخراج کرد تا برای لقاح آزمایشگاهی (آی وی اف) به کار برده گردد. اگر این کار هم ممکن نباشد می توان از اسپرم اهدایی برادر دوقلو استفاده کرد.

دکتر کو و دکتر بوجویک هر دو جز گروه جراحی بودند که نخستین پیوند آلت تناسلی مردانه را در آمریکا در سال 2016 روی مردی انجام دادند که آلت تناسلی اش به علت سرطان برداشته شده بود. این پیوند که در سال 1395 در یک عمل پانزده ساعته با همکاری پنجاه پزشک از تخصص های متفاوت در بیمارستان عمومی ماساچوست انجام شد.

• مجله پیوند عضو