تمجید ویژه و احساسی سرمربی تیم ملی از امیری، بابت حسینی ناراحت شدم - تفطن

ارزیابی سرمربی تیم ملی از بازیکنان خط عقب ایران به این توضیح است:

علیرضا بیرانوند: علیرضا برای ما انتخاب اول بود چون تجربه بالایی دارد ولی اگر امیر هم درون دروازه بود چیزی از دست نمی دادیم. تمام دروازه بان هایی که در اردو داشتیم عالی کار کردند. همکاری و جوی که داشتند عالی بود. با مربی دروازه بان ها هم که صحبت می کردم هر روز از جو رقابت سالم تعریف می کرد. به نام یک مربی وقتی تیمتان دروازه بان های خوبی دارد، اطمینان خاطر دارید. از این پست آرامش و احساس امنیت به تیم منتقل می گردد. بیرانوند فوق العاده و خیلی خوب است. جلوی بحرین هر موقع که گل زدیم تا جلوی نیمکت می دوید. او بیرون از زمین شوخ طبع، سرگرم کننده و مجذوب کننده است.

صادق محرمی: محرمی در دیناموزاگرب بازی می نماید که در هشت تیم پایانی لیگ اروپا بود و صادق جزو یاران ثابت آن تیم است. او مصدوم شد ولی می دانم جزو بازیکنان سختکوش است. هر روز با صادق و مربیانش در تماس بودم و روز به روز فرایند بهبود و تمریناتش را کنترل می کردم. گاهی مهم نیست که فقط یک بازی انجام داده است. من به او اعتماد کامل و باور دارم. وحید امیری وقتی به اردو آمد مصدوم شد و در تمرینات شرکت نکرد. تا زمانی که بازی عراق انجام شد معلوم نبود می رسد. به او گفتم حتی اگر ثانیه قبل بازی برسد به او بازی می دهم چون به این بازیکن اطمینان کامل دارم. ممکن بود وحید امیری تمام بازی های باشگاهی را هم بازی کند. موضوع این نیست. به یکسری بازیکنان اعتقاد دارید. صادق هم بازیکن جوانی است و در تیم خوبی بازی می نماید. طبیعی است که به صادق میدان بیشتری بدهم.

شجاع خلیل زاده و محمدحسین کنعانی زادگان: مدافعان آخر ما خوب بازی کردند. چیز خاصی نیست که درباره آنها بگویم. فقط جلوی بحرین دوست داشتم بازی سازی از عقب را بهتر انجام بدهیم. مدافعان آخری که کمتر بازی کردند هم بازیکنان خوبی هستند. یکی از دلایلی که احساس خوبی نداشتم این بود که مجید حسینی چهار اردو با ما بود و بازی نکرد. او مثال شاخص حرفه ای گری است. دید مجید شخصی نبود و خودش را ندید. باورتان نمی گردد که چقدر با روحیه حرفه ای تمرین می کرد. در این بازی ها اعتماد بیشتری به کنعانی و شجاع کردم. مدافعان خوبی داریم و باعث ناراحتی ام بود که نتوانستم شانس بیشتری بخصوص به حسینی بدهم چون هر لحظه در تمرینات نشان می داد که چه شخصیت بزرگی دارد.

وحید امیری: اگر درباره او صحبت کنم ماجرا احساسی می گردد. حسی که به وحید دارم مثل یک عضو خانواده ام است؛ مثل پسرم یا برادرم. با نحوه بازی و رفتارش هر کاری می توانید از او بخواهید. می توانید وحید را مهاجم یا دفاع آخر بگذارید. اگر سه وحید امیری داشتم استرسی نبود و روی نیمکت لذت می بردم. وحید امیری با شخصیتی که دارد، یک الگو برای همه بازیکنان است. به طور معین شخصیتش می تواند الگویی برای همه بازیکنان باشد.

میلاد محمدی و احسان حاج صفی: هر کدام از این بازیکنان کیفیت خاص خودشان را دارند. میلاد بازیکنی است که به نسبت دو بازیکن دیگر (حاج صفی و امیری در دفاع چپ) پویاتر است و می تواند در بازی یک میلیون بار برود و برگردد. وحید امیری می تواند بازیسازی بهتری انجام بدهد و در حملات خطرناک تر باشد. احسان هم تجربه بالایی دارد. دیدید گلی که در بازی با عراق زدیم حاصل پاس او بود. هر کدام از این بازیکنان کیفیت خاص خودشان را دارند.