سرنوشت موهوم تیم های خصوصی درفوتبال ایران - تفطن

سود این فوتبال کجا است؟ اهلیت خریداران چگونه ثابت می گردد؟

حمیدرضا عرب،درحالی دوباشگاه استقلال و پرسپولیس به واگذاری به بخش خصوصی نزدیک می شوند که تجربه سالیان اخیر درفوتبال ایران به وضوح نشان می دهد که اغلب تیم هایی که از سوی بخش خصوصی اداره شدند، سرنوشت تلخی داشتند و هیچ گاه به اهداف خود نرسیدند. حال بیم آن می رود که چنین عاقبتی نیز دوباشگاه مطرح فوتبال ایران را انتظاربکشد وسرخابی ها در دست افرادی بیفتند که نمونه های آن را درتیم هایی همچون استیل آذین، استقلال اهواز، شیرین فراز، راه آهن، سیاه جامگان، استقلال اهواز، ملوان، داماش گیلان، شاهین بوشهر و بسیاری دیگراز تیم های فعال در لیگ برتر دیده بودیم. این تیم ها اکنون هیچ فعالیتی درفوتبال ایران ندارند و به دلیل آنکه مالکان آن ها نتوانستند هزینه های تیمداری را تامین نمایند، ابتدا ازخریدبازیکنان ایده ال محروم ماندند وبعد با انبوهی از بدهی ها روبرو شدند. این وضعیت ممکن است درفصل جاری تیم سپیدرود رشت را هم دربربگیرد و یا استقلال خوزستان را.

معمولا تیم هایی که بودجه ای از شرکت ها و ارگان های دولتی دریافت نمی نمایند حیات چشمگیری درفوتبال ایران ندارند و به دلیل مسائل مالی که بخشی از آن نیز حاصل بی کفایتی مدیران این باشگاه ها و بخشی دیگر محصول رعایت نشدن حق حق امتیاز و حق پخش است، ازلیگ برتربه لیگ یک و خاتمه با لغو کلیه فعالیت ها روبرو می شوند. سرنوشت این قبیل تیم ها ممکن است استقلال و پرسپولیس را تهدید کند چنانچه اهلیت افرادی که قراراست دو باشگاه را زیرچترحمایت مالی خود قراردهند، به درستی مورد کنکاش قرارنگیرد. درسال های اخیر برخی نام ها کوشیدند خود را اهل نشان دهند و با ورود به حوزه ورزش سروصدای بسیاری به پا کردند اما این نام ها یا به هدف پولشویی وارد فوتبال شدند ویا اگر هم اقتصادی بودند راه درآمد زایی به وسیله فوتبال را بلد نبودند. بیم تکرارچنین شرایطی برای سرخابی ها عمیقا درشرایطی که عزم تصمیم گیران این دو باشگاه برای واگذاری به بخش خصوصی جزم شده، ذهن را درگیر نموده واین پرسش بی پاسخ را به وجود آورده که به واقع سرنوشت این دوتیم پس ازواگذاری به اشخاص چه طوررقم خورد خواهد خورد و اگر شخصی این دوباشگاه را خرید و بعد ازچند سال اعلام ورزشکستگی کرد، چگونه پاسخ طرفداران ودوستداران میلیونی این دوباشگاه داده خواهد شد؟ -

درشرایط فعلی که حق حق امتیاز رعایت نمی گردد وصداوسیما نیز حق پخش تلوزیونی را پرداخت نمی کند بهتر است که اساسا استقلال و پرسپولیس به دست اشخاصی نظیرآنچه درسال های گذشته بارها نام شان را شنیدیم واگذار نشوند و این دوباشگاه اگرهم قراراست اززیرچتر حمایت دولت خارج شوند، دراختیارارگان هایی قراربگیرند که قابلیت اداره آن ها را داشته باشند. مشکل بزرگ دیگری که سد راه سرخابی را گرفته این است که دوباشگاه قادربه ورود به بورس هم نیستند به دلیل اینکه به درجه سود دهی نرسیده اند ونمی توان سهام آن ها را به مردم واگذار کرد. از طرفی اما شنیده می گردد طرح دیگری درذهن متولیان این دوباشگاه است تا سرخابی به تعاونی واگذار و از آن طریق سهام شان دراختیار مردم قراربگیرند که به نظر می رسد درشرایط فعلی راه عاقلانه تری باشد و استقلال و پرسپولیس بتوانند باشرایط جدید خود را وفق دهند و آینده شان درفوتبال ایران تهدید نگردد. -

بدون شک اگرشرایط برای خصوصی سازی فراهم بود دیگرتیم ها نیز مکلف به واگذاری بودند. تیم هایی که حمایت شرکت ها بزرگ صنعتی را پشت خود دارند اما پرواضح است که شرایط کنونی فوتبال ایران به گونه ای نیست که بتوان به اشخاص برای اداره دو باشگاه اعتماد کرد وهمان بهتر که اگر قراراست بخشی ازدغدغه های دولت بابت پرداخت هزینه های این دوباشگاه کاسته گردد، این دو باشگاه درجریان سیستمی قراربگیرند که همچنان به طورغیرمستقیم حمایت دولت را پشت خود ببیند و این گونه نباشد که تمام سهام این دوباشگاه دراختیار کسانی قراربگیرد که یقینا دراین فوتبال ضررده با مسائل عدیده و ورزشکستگی روبرو خواهند شد.

1