اولین سفر اکتشافی روی دیوار بزرگ چین چه زمانی رخ داد؟ - تفطن

با تور چین سفری خاطره انگیز را تجربه کنید.

در یک صبح گرم بهاری در سال 1984، دانگ یائوهویی (Dong Yao-hui) و دو تن از دوستانش به نام های وو دیو (Wu De-yu) و ژانگ یوان هوا (Zhang Yuan-hua)، پوتین ها و کوله پشتی های نظامی خود را برداشتند و راهی یک پیاده روی طولانی روی دیوار بزرگ چین شدند. پیاده روی آن ها از لائولانگتائو در گذرگاه شانهای آغاز شد؛ جایی که زمانی گفته می شد شرقی ترین گوشه دیوار چین است که وارد دریای بوهای شده است. از آنجا به سمت غرب و کوه های استان هبئی و سرزمین وسیع چین که در پشت آن قرار داشت، حرکت کردند.

آن ها تا غروب خورشید شب اول، پیشرفت خوبی داشتند و شب را در قلعه ای ویران اتراق کردند، قلعه ای که قرن ها قبل محل اقامت افرادی بود که روی دیوار چین نگهبانی می دادند و احتمالاً مراقب متجاوزان شمالی بودند. آن ها در طول شب به سفر پیش رویشان فکر می کردند که شامل یک پیاده روی 17 ماهه و پیمودن 8,850 کیلومتر می شد، سفری که صبر و تحمل زیادی می طلبید؛ اما در عینِ حال آن ها را به عنوان افرادی که کل طول دیوار چین را پیموده بودند، در کتاب های رکورد ثبت می کرد. این سفر نه تنها زندگی این سه دوست را تغییر داد، بلکه سرنوشت دیوار بزرگ چین را نیز دستخوش تغییر کرد و باعث حفاظت از آن شد و آن را به صندلی معروف امروزی اش رساند.

دانگ یائوهویی که اکنون 62 سال دارد، می گوید:

این اولین باری بود که انسان ها به یک سفر اکتشافی در کل دیوار چین می رفتند و اولین ردپای خود را در آنجا می گذاشتند. این سفر مملو از سربالایی ها و سرپایینی های بی شمار بود. گرمای تابستان، برف زمستان و پیاده روی طاقت فرسا، همگی چالش برانگیز بودند، هرچند که ما بر آن ها غلبه کردیم. ما راه رفتیم و راه رفتیم و از مشاهدات مان یادداشت برداشتیم. این کار برایمان تکراری شده بود، درست مثل کشاورزی که به مزارعش سرکشی می نماید. وقتی راهی این سفر شدیم، فکرش را هم نمی کردیم که در نهایت به یک پروژه مادام العمر تبدیل خواهد شد.

به ماه مه 1984 برگردیم، زمانی که خارجی ها دیوار بزرگ چین را به عنوان سازه ای می شناختند که از فضا قابل مشاهده است، داستانی که در افسانه ها نیز آمده است. کار ساخت دیوار چین بیش از 2500 سال قبل آغاز شد و قدمت آن به دوره بهار و پاییز چین در حوالی 770 تا 476 قبل از میلاد برمی گردد. از آنجا که پادشاهان و فرقه ها برای نشان دادن میزان قدرت شان با یکدیگر رقابت می کردند، بخش های مختلف در دوره های بعدی به آن اضافه شد. کار ساخت دیوار خاتمه در قرن 17 متوقف شد.

امروزه طول این دیوار به بیش از 21 هزار کیلومتر می رسد و در طول جهتش از 15 استان و 97 شهر و 404 شهرستان عبور می نماید. با اینکه بخش های خاصی از دیوار چین از دیرباز مورد توجه گردشگران داخلی و خارجی بوده است؛ اما تا دهه 1980، بخش های زیادی از آن گمنام باقی مانده بود، به تعمیرات احتیاج داشت و گاهی اوقات به فراموشی سپرده شده بود، درست در برحه ای که این کشور با بحران قدرت کمونسیت ها در سال 1949 و انقلاب فرهنگی چین در دهه 1960 و 1970 روبرو بود.

در همین زمان است که دانگ یائوهویی وارد داستان می گردد. او در سن 25 سالگی به عنوان تکنسین کابل برق و شاعر در زادگاهش، کینگهوانگداو در نزدیکی گذرگاه شانهای فعالیت می کرد؛ جایی بعدها سفر ماجراجویانه اش را از آنجا آغاز کرد. او به یاد می آورد:

من به بالای دکل های برق می رفتم که اغلب در کنار دیوار بزرگ چین قرار داشتند. به تدریج به این دیوار علاقه مند شدم و می خواستم بدانم چه کسی آن را ساخته است؟ چه زمانی ساخته شد؟ علت ساخت آن چه بود؟ با وجود سؤالات متفاوتی که داشتم، اما نه تنها کتاب های چندانی در این باره نوشته نشده بود، بلکه حتی دولت نیز چنین کتابی راجع به دیوار چین نداشت.

به همین ترتیب علاقه دانگ، باعث جرقه های این سفر اکتشافی شد و پس از دو سال آماده سازی، او و دوستانش یک سفر حماسی را آغاز کردند که باور داشتند سه سال طول خواهد کشید؛ اما در عرض 508 روز پیروز شدند آن را به انتها برسانند.

یک پروژه مادام العمر غیرمنتظره

دانگ، وو و ژانگ تصمیم گرفتند، تمرکزشان را روی 8,851 کیلومتری از دیوار بزرگ چین معطوف نمایند که در طول دودمان مینگ (حدود 600 سال قبل) بازسازی و ساخته شده بود. این بخش از دیوار به خوبی محافظت شده و وقتی از دیوار چین صحبت می نمایند، بیشتر منظور همین بخش است. دانگ می گوید:

لباس های کوهنوردی ما از لباس های نظامی بود که توسط نیروهای مستقر در هر منطقه تأمین می شد. کوله پشتی ها از طرف انجمن کوهنوردی چین اهدا شدند که در زمان سفر اکتشافی شان به قله اورست استفاده نموده بودند. در آن روزگار تجهیزات خوبی داشتیم.

این سه نفر به جای اینکه از نقشه استفاده نمایند، فقط روی دیوار چین پیاده روی نموده و جهت و همین طور مشاهدات خود از شرایط دیوار را یادداشت می کردند. با فرارسیدن شب، آن ها معمولاً در داخل دروازه ها و قلعه های دیوار می خوابیدند که از نظر فیزیکی از ساختار اصلی دیوار مجزا بود و آن ها را نیز به صورت مستند در آوردند. دانگ شرح می دهد:

زمانی که این سفر را انجام می دادیم، نمی دانستیم که در نهایت به یک پروژه مادام العمر تبدیل خواهد شد.

این تیم در تکمیل سفر خود، دو سالِ پس از سفرشان را به یک پارچه کردن و انتشار تجربیات خود در کتابی تحت عنوان سفر اکتشافی در دیوار بزرگ دودمان مینگ سپری کردند. اما آنچه که آن ها فکر می کردند انتها دغدغه شان نسبت به دیوار بزرگ چین باشد، تازه آغاز کارشان بود؛ چراکه عکس العمل ها به این سفر بسیار بیشتر از حد انتظارشان بود. دانگ می گوید:

ما در برنامه دیگری قصد داشتیم که در امتداد 18 هزار کیلومتر ساحل چین پیاده روی کنیم؛ اما پس از آنکه کار ما با دیوار بزرگ چین آغاز شد، دیگر تمام شدنی نبود. هرچه جلوتر می رفتیم، این سفر بیشتر از آنکه انجام یک پروژه شخصی باشد، به مسئولیتی در قبال جامعه تبدیل شد.

زمانی که آن ها داستان ماجراجویی های خود را با یکدیگر به اشتراک گذاشتند، دریافتند که مشاهده وسعت تخریب این سازه، احساسات آن ها را جریحه دار نموده است و برای همواره در ذهن شان باقی می ماند. همین موضوع باعث شد که وضعیت دیوار بزرگ چین را به مقامات اطلاع دهند. دانگ می گوید:

وقتی به مقامات خبر دادیم، آن ها گفتند درسته، درسته، درسته؛ اما در واقع هیچ کس حرف ما را جدی نگرفت و این واکنش دردآور بود. سفر روی دیوار چین بسیار خسته نماینده بود، حالا فکرش را بکنید که ساخت این دیوار تا چه اندازه سخت بوده است.

دانگ در حال حاضر به عنوان یک پژوهشگر، به شخصیت تأثیرگذاری تبدیل شده که بیش از نیمی از عمر خود را وقف مطالعه و حفاظت از دیوار بزرگ چین نموده است؛ اما شرایط بغرنج این دیوار، همان خشم جوانی را در او زنده می نماید و او را در جهت خواسته اصلی اش سوق می دهد. او در ادامه خاطر نشان می نماید:

قبول دارم گاهی اوقات که راجع به این تخریب ها صحبت می کنم، بی ملاحظه و احساساتی می شوم. خیلی بهتر می شد اگر می توانستم پیامم را در حالتی منطقی تر و آرام تر به مخاطب منتقل کنم. اما دست خودم نیست و از ته قلبم ناراحت هستم.

خشم و ناراحتی دانگ بی دلیل هم نیست؛ به خصوص که این دیوار همچنان با تهدیدهایی روبرو است. جامعه دیوار چین که توسط دانگ تأسیس شد و اکنون معاونت آن را برعهده دارد، در سال 2014 گزارش داد که فقط 8.2 درصد از این سازه در شرایط خوبی واقع شده است. در سال 2016 نیز پس از آنکه آشکار شد مردم محلی در حال مالیدن سیمان روی آجرهای باستانی هستند، بخش هایی از این دیوار تحت آنالیز نهاده شد. دانگ کوشش می نماید که به چنین ماجراهایی با دید مثبت نگاه کند و می گوید این واقعیت که مسائلی از این دست حتی در اخبار نیز مطرح می شوند، نشان می دهد که نگرش ها نسبت به دیوار چین تغییر نموده است. او ادامه می دهد:

در این 35 سال، کوشش ها برای حفاظت از دیوار بزرگ چین به میزان چشمگیری دستخوش تغییر شده است. پیش تر، همه روستاها به تخریب این دیوار مشغول بودند و اصلاً به عنوان یک خبر مهم تلقی نمی شد. اما امروزه رسانه ها برای انتشار چنین وقایعی با هم رقابت نموده و مردم نیز آن را محکوم می نمایند. آگاهی عمومی در رابطه با حفاظت از دیوار چین افزایش یافته است.

از تکنسین برق تا پسر دیوار بزرگ

این روزها دانگ را به عنوان پسر دیوار بزرگ می شناسند که به خاطر راهنمایی مقامات سرشناس نیز مشهور شده است. زمانی که رؤسای جمهور آمریکا، جورج بوش و بیل کلینتون از این دیوار دیدن کردند، او راهنمای مخصوص آن ها بود.

در اوایل امسال نیز رسانه سی ان ان تراول برای بازدید از بخش جین شانلینگ دیوار چین واقع در استان هبئی که حدود دو ساعت و نیم با شمال شرق پکن فاصله دارد، با دانگ همراه شد و شاهد احترام مردم به او بود. او که یک لباس راه راه معمولی پوشیده بود، مورد استقبال مقامات و مدیران محلی نهاده شد، سپس یک جلیقه کوهنوردی قرمزرنگ بر تن کرد تا از پله های دیوار بزرگ بالا برود که با چابکی و زرنگی همواره یک قدم جلوتر از بقیه بود. یکی از مدیران در حالی که وضعیت دیوار و کارهای حفاظتی ای که در این بخش از دیوار در حال اجرا بوده است برای دانگ تشریح می کرد، با لبخندی گفت:

آقای دانگ مدتی است که به اینجا نیامده است.

دانگ نیز به آرامی سرش را تکان می داد و گاهی اوقات سؤالات کوتاهی می پرسید. کار حفاظت از دیوار بزرگ به صورت جدی در سال 1987 آغاز شد، درست سه سال پس از پیاده روی دانگ روی دیوار چین و زمانی که یونسکو، آن را به عنوان میراث جهانی معرفی کرد. از آن موقع تاکنون، چین اقدامات متعددی را برای حفاظت از این جاذبه معروف جهانی انجام داده است. برای مثال در سال 2006، شورای ایالتی، قانون حفاظت از دیوار بزرگ را تصویب کرد تا با این کار، قوانین مربوط به حفاظت از این دیوار تقویت شده و فعالیت هایی که روی این سازه انجام می گردد، سازماندهی گردد.

نظارت کامل بر حفاظت از دیوار بزرگ چین، به سازمان دولتی آثار فرهنگی داده شد. علاوه بر این، اخیراً تعداد بازدیدنمایندگان روزانه بخش معروف بادلینگ دیوار چین به 65 هزار نفر محدود شده است تا با این کار تجربه کلی گردشگران ارتقا یابد و از وخیم تر شدن اوضاع جلوگیری گردد. یک سیستم هشدار سه درجه ای نیز مورد استفاده قرار خواهد گرفت تا به گردشگران درباره جمعیت روی دیوار در زمان واقعی هشدار دهد. از دیگر اقدامات دولت می توان به برچیدن بازار تجاری در کنار بادلینگ اشاره نمود که قرار است با یک میدان فرهنگی با موضوع دیوار چین در سال 2022 جایگزین گردد.

اولین مرکز حفاظت از دیوار بزرگ نیز در امسال در پکن افتتاح خواهد شد و کارهای بازسازی بسیار ظریف روی بخش جیانکو که ظاهراً به چشم نمی آیند را در معرض دید خواهد گذاشت. علاوه بر این، تیم جدیدی متشکل از 463 روستایی بومی نیز اخیراً برای نگهبانی دیوار چین استخدام شده اند.

گردشگری دیوار بزرگ چین

دانگ می گوید با رشد گردشگری دیوار بزرگ، جوامع محلی نیز شاهد پیشرفت های قابل توجهی بوده اند. او در ادامه شرح می دهد:

به موتیانیو نگاه کنید، روستایی که در پای دیوار بزرگ واقع شده است و زمانی فقیرترین روستای منطقه Huairou بود. با گذشت حدود 30 سالی که از گردشگری دیوار چین در اینجا می گذرد، اکنون به ثروتمندترین روستای منطقه تبدیل شده است.

اما چطور فقیرترین روستا، ثروتمند شد؟ آن ها از راه دزدی آجرهای دیوار و فروش آن، ثروتمند نشدند؛ بلکه آنچه مردم روستا می فروختند، فرهنگ دیوار بزرگ بود. دانگ می گوید:

ما باید اقتصادهای محلی را توسعه دهیم تا کشاورزان بتوانند از مزایای حفاظت از دیوار چین منتفع شوند. به این ترتیب دیگر احتیاجی نیست که از آن ها بخواهید از آسیب زدن به دیوار یا دزدیدن آجرهای آن دست بردارند، چراکه این کار را نخواهند کرد.

دانگ کف دستش را روی دیوار باستانی می گذارد و همچنان مثل 35 سال قبل که جوان تر بود، به این دیوار فکر می نماید. هرچند امروز او در اندیشه مأموریتی بسیار بزرگ تر از سفر خودش است. او شرح می دهد:

روزی روزگاری، انسان هایی بودند که مقداری خاک برداشتند و آن را به شکل آجر درآوردند. افراد دیگری آن را از جهتی طولانی به بالای کوه آوردند و یک دیوار ساختند. بعد انسان های زیادی برای صدها و هزاران سال از آن پاسداری کردند. دیوار بزرگ چین قطعاً زنده است و صرفاً یک دیوار سنگی بی روح نیست. زمانی که کف دست تان را روی این دیوار قرار می دهید، شما دست در دست خیل بی شمار اجدادتان می گذارید.

اگر شما هم مشتاق سفر به چین و بازدید از دیوار بزرگ چین هستید می توانید به یاری خبرنگاران قیمت تور چین آژانس های مسافرتی مختلف را با یکدیگر مقایسه کنید و تور موردنظرتان را با پایین ترین قیمت از آژانس های همکار خبرنگاران بخرید.