تبدیل معجزه آسای جاذبه به نور! - تفطن

غزال زیاری: ظاهراً حتی ستاره های مرده هنوز هم می توانند در برابر مرگ نور، واکنش نشان دهند. در یک واکنش فیزیکی غیرمعمول، گرانش به خودی خود تبدیل به نوری می گردد که می تواند حتی پس از مرگ ستاره نیز تلالو داشته باشد.

نور مرئی از فوتون ها که یکی از ابزارهای اساسی ستاره شناسی هستند، تشکیل شده است. محققانی که پیروز به انجام این کشف شده اند، در مقاله خود شرح داده اند: امروزه، نجوم مبتنی بر فوتون ها، با بهره گیری از تلسکوپ های پیچیده از رادیو تا پرتوهای گاما، نقش فعالی را در مدیریت درک ما از کیهان ایفا می نماید. این بدان معناست که تلسکوپ ها تقریباً کل طیف الکترومغناطیسی که در دسترس ماست (از پرتوهای گاما با طول موج های بسیار کوچک گرفته تا امواج رادیویی بسیار بزرگ) را دریافت می نمایند.

اما به گفته آن ها، شکل بزرگ بعدی نجوم، امواج گرانشی است. مجموعه ای از آشکارسازهای تازه آغاز به دریافت این امواج نموده اند که می تواند شامل امواج گرانشی با فرکانس فوق العاده بالا (UHFGWs) باشد. در ادامه این مقاله می خوانیم: منابع دیگر مدل استاندارد UHFGW، در صورت پیش بینی، نقاط عطف مهمی را برای تشخیص ارائه می نمایند که به طیف وسیعی از روینمودهای آزمایشی احتیاج دارد و این همه ما را به ستاره های مرده راهنمایی می نماید.

ستاره مرده چیست؟

ستاره های نوترونی درواقع ستاره های مرده ای هستند که سطح خارجی شان به صورت جامد است و تقریباً فاقد هیچ عنصر دیگری به جز نوترون هستند؛ قطر آن ها به حدود 19 کیلومتر می رسد و جرمی بیشتر از جرم خورشید در حجم کوچک آن فشرده شده است. این ستاره ها، میدان های مغناطیسی قدرتمندی ازجمله مگنتوسفرها دارند.

طبق شرح دانشمندان، زمانی که امواج گرانشی به مگنتوسفرهای ستارهای نوترونی برخورد می نمایند، ذرات گرانشی (ذراتی نظری به نام گراویتون) به فوتون های بسیار سبکی تبدیل می شوند.

محققان بر این باورند که این اتفاق به وسیله واکنشی به نام فرآیند گرتسنشتاین معکوس رخ می دهد. میخائیل اوگنی گرتسنشتاین (که این فرآیند به نام او نام گذاری شده) یک فیزیکدان نظری روسی بود که برای اولین بار دیدگاهش درباره اتفاق های اتفاق افتاده در هنگام برخورد یک موج الکترومغناطیسی به یک میدان مغناطیسی قوی را مطرح نمود. به گفته او، این برخورد باعث ایجاد موج گرانشی با فرکانس مشابهی خواهد شد. درنتیجه معکوس فرآیند گرتسنشتاین، زمانی رخ می دهد که ضربه موج گرانشی باعث جرقه زدن یک موج الکترومغناطیسی گردد.

اما این به چه معناست؟ در حال حاضر مطالعه و تفسیر درباره امواج گرانشی در جریان است و باوجودی که می توان با بهره گیری از بعضی روش ها آن ها را شناسایی کرد، محققان در انتظار آن هستند تا فیزیکدانان با استفاده از ابزارهای موجود، راه های بیشتری برای یافتن شواهدی از آن ها بیابند. بدین ترتیب دانشمندان قادر خواهند بود تا با اتکا به داده ها و مشاهدات بیشتر و قوی تر، به سمت حوزه های تازه مطالعه حرکت نمایند.

بدین ترتیب اگر بتوان نشانه های الکترومغناطیسی ساخته شده از فوتون ها را که پیامد امواج گرانشی (که به طور خاص UHFGWاست) را یافت ، می توان با معکوس کردن شرایط مهندسی، متوجه شد که امواج گرانشی نیز وجود داشته اند.

این گونه و به سان مطالعات نجومی دهه های قبل، حضور فوتون ها می تواند به راهنمایی ما به بخش های تازه و عمیق تر فضای بیرونی یاری کند.

محققان در جمع بندی می گویند: این امر باعث می گردد که تا دید ما به روی طیف قوی تر و وسیع تری از محدودیت های موجود در امواج گرانشی فرکانس بالا باز گردد.

منبع: popularmechanics

5858