یک مواد افزاودنی شایع که ما را از فعالیت باز می دارد - تفطن

براساس آخرین آمار وزارت بهداشت و خدمات انسانی ایالات متحده، کمتر از 5 درصد از جمعیت بزرگسال کشور فعالیت بدنی روزانه دارند.

بیش از 80 درصد از بزرگسالان ایالات متحده از دستورالعمل های توصیه شده برای انجام تمرین های هوازی و تمرین های مقاومتی پیروی نمی نمایند. بعلاوه تنها یک سوم جمعیت، یکبار در هفته ورزش می نمایند.

اما چرا درصد بیشتری از بزرگسالان کم تحرک هستند؟ در حال حاضر تحقیقات نو مقصر را یک افزودنی مواد غذایی موجود در گوشت، نوشابه های گازدار و بعضی غذاهای فرآوری شده می داند- فسفات غیر اورگانیک

دانشمندان دانشگاه پزشکی تگزاس(UT)، ارتباط بین فسفات و کم تحرکی در موش و بعلاوه انسان ها را مورد آنالیز قرار دادند.

فسفات ذره ای است که از فسفر استخراج می گردد، یک ماده معدنی که بدن برای ساخت و ترمیم استخوان ها و دندان ها، یاری به عملکرد بهتر اعصاب و منقبض شدن عضلات، به آن نیاز دارد.

فسفات به عنوان یک خطر سلامتی

تولیدنمایندگان، فسفات را به مواد غذایی اضافه می نمایند تا ماندگاری آن را بالا ببرند و بعلاوه طعم غذا را افزایش دهند. این افزودنی به احتمال زیاد در گوشت های فرآوری شده، ژامبون، سوسیس، کنسرو تن ماهی، بعضی کیک و شیرینی ها، نوشابه ها و بسیاری از آبمیوه ها وجود دارد.

به طور معمول، کلیه ها مقدار فسفات خون را کنترل می نمایند و فسفات اضافه را به وسیله ادرار خارج می نمایند.

با این حال، ممکن است کلیه های معیوب برای جلوگیری از فسفات بیش از حد با مشکل روبرو شوند. به همین علت است که دانشمندان قبلا این ماده را ریسک سلامتی می نامیدند و خواهان برچسب زدن و افشای مقدار فسفات اضافه شده بر روی بسته های مواد غذایی شدند.

بعضی مطالعات نیز نشان داده اند که فسفات غیر اورگانیک با افزایش خطر مرگ و میر در میان افراد مبتلا به بیماری کلیوی همراه است. بعلاوه اخیرا در مطالعه ای بر روی کل جمعیت عمومی، رابطه ای بین مصرف فسفات بیش از حد و خطر بالای مرگ و میر قلبی مشاهده شد.

چگونه فسفات بر فعالیت بدنی ما تاثیر می گذارد؟

در این مطالعه، دانشمندان به دو گروه از موش های سالم برنامه غذایی یکسانی دادند؛ اما آنها به یک گروه از موش ها فسفات بیشتری به مقیاس مقدار فسفات مصرفی بزرگسالان در استان متحده دادند.

محققان می گویند که بالای 25 درصد از بزرگسالان ایالات متحده به طور منظم بین سه تا چهار برابر بیشتر از مقدار توصیه شده فسفات مصرف می نمایند.

در آزمایش موش ها، 12 هفته پس از رژیم غذایی غنی شده با فسفات، متوجه شدند که زمان دویدن موش ها بر روی تردمیل و بعلاوه تناسب قلبی (توانایی قلب و ریه ها برای تامین اکسیژن) آنها پایین آمد.

موش هایی که فسفات بیشتری مصرف کردند، متابولسیم و سوخت و ساز بدنشان مختل شد. بعلاوه، محققان دریافتند که 5،000 ژن که به سوخت و ساز بدن یاری می نمایند، در این موش ها تغییر کرد.

در بخش دوم مطالعه، دانشمندان داده های بیش از 1600 فرد سالم را آنالیز کردند. بعلاوه شرکت نمایندگان به مدت یک هفته، روزانه تمرین تناسب اندام انجام دادند تا دانشمندان بتوانند سطح تمرینات هر شخص را ارزیابی نمایند.

آنها دریافتند که مقدار بالای فسفات در خون با کم تحرکی بیشتر و زمان کمتر صرف فعالیت فیزیکی میانه تا شدید همراه است.

دکتر ونگپاتاناسین، سرپرست تیم تحقیق در خصوص اهمیت نتایج تیم می گوید: فکر می کنم زمان آن رسیده باشد که صنعت مواد غذایی را وادار به زدن برچسب بر روی محصولات کنیم تا بتوانیم کنترل بهتری بر روی مقدار مصرف فسفات خود داشته باشیم.